Η μυρμηκία είναι ένα μικρό, τραχύ εξόγκωμα που μοιάζει με κουνουπίδι ή είναι ατόφιας σύστασης. Εμφανίζεται συνήθως με τα χέρια ή τα πόδια  αλλά  και σε άλλες περιοχές.  Προκαλείται από μια ιογενή λοίμωξη, και συγκεκριμένα οφείλεται σε κάποιους υπότυπους του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV), όπως και τα κονδυλώματα. Υπάρχουν τουλάχιστον 10 τύποι μυρμηκιών, η πιο συχνοί είναι ως επί το πλείστον αβλαβείς. Μεταδίδονται από άνθρωπο σε άνθρωπο και συνήθως εισέρχονται στο σώμα σε μια περιοχή με λύση της συνέχειας του δέρματος (μικροτραυματισμοί μη ορατοί με γυμνό μάτι). Δεν προκαλούν ενοχλήσεις , εκτός εάν εμφανισθούν σε περιοχές που φέρουν βάρος.

 

 

 

 

ΤΥΠΟΙ

Κοινή μυρμηκία. (verruca vulgaris) Οι κοινές μυρμηγκιές είναι ανώδυνα, καλοήθη εξογκώματα με αγριωπή επιφάνεια. Οφείλεται στους HPV υπότυπους 2 και 4  επίσης στους 1, 3, 26, 29, και 57 και άλλους.

Μυρμηκιά των πελμάτων. (verruca plantaris) Η πελματιαία μυρμηγκιά είναι ένα επώδυνο εξόγκωμα που εμφανίζεται στα σημεία πίεσης του πέλματος και χαρακτηρίζεται από μικρά μαύρα στίγματα.Οφείλεται στους HPV υπότυπους 1 (πιο συνηθισμένο) 2, 3, 4, 27, 28, και 58 και άλλους.

Ομαλές μυρμηκιές (verruca plana) Mικρές επίπεδες μυρμηκιές στο χρώμα του δέρματος, μπορεί να εμφανιστούν σε μεγάλους αριθμούς, συχνά στο πρόσωπο, το λαιμό, τα χέρια, τους καρπούς και τα γόνατα. Οφείλεται στους HPV υπότυπους 3, 10, και 28.

Νηματοειδής μυρμηκία (verruca filiformis). Mακριές λεπτές μυρμηκιές , στο πρόσωπο κυρίως περιοφθαλμικά και περιστοματικά.

Περιονυχια μυρμηκιά, ένα σύμπλεγμα σε μορφη κουνουπιδιού που εμφανίζεται γύρω από τα νύχια.

 

Θεραπεία

 

Kερατόλυση των νεκρών κυττάρων  του δέρματος με σαλικυλικό οξύ, ιμικουιμόδη, κανθαριδίνη, ΔΝΨΒ, ή φορμαλδευδη. Συχνά ή θεραπεία ενισχύεται με μηχανική απολέπιση με λίμ αή νυστέρι
Ηλεκτροκαυτηριασμός, η θεραπεία ενδείκνυται γιά όλουε τους τύπους μυρμηκιών.
Κρυοχειρουργική ή κρυοθεραπεία, η οποία περιλαμβάνει το πάγωμα των μυρμηκιών (με υγρό άζωτο). Κατά μέσο όρο 3 με 4 θεραπείες απαιτούνται για τις μυρμηγκιές σε λεπτό δέρμα. Σε σκληρό  δέρμα, όπως στα πέλματα απαιτούνται δέκα ή περισσότερες θεραπείες. 
Λέιζερ χρωστικής παλμού ή διοξειδίου του άνθρακα (CO2) λέιζερ.

Τα CO2 λέιζερ λειτουργούν με επιλεκτική απορρόφηση από τα μόρια του νερού. Τα λέιζερ χρωστικής παλμού είναι λιγότερο καταστροφικά και πιο πιθανό οι βλάβες να επουλωθούν χωρίς ουλές. Το CO2 λέιζερ λειτουργεί με την εξάτμιση και την καταστροφή των ιστών και του δέρματος, μπορεί να είναι επώδυνο, γι αυτό απαιτεί τοπική αναισθησία και δεν αφήνουν ουλές, όταν χρησιμοποιούνται σωστά. Η θεραπεία με λέιζερ χρωστικής ουσίας τοπική αναισθησία. Απαιτεί 2 έως 4 θεραπείες, αλλά μπορεί να είναι και πολλή περισσότερες για ακραίες περιπτώσεις. Απόσταση 10-14 ημερών απαιτείται μεταξύ των θεραπειών.

Πιεστικός επίδεσμος πάνω στη μυρμηκιά.

 Ο μηχανισμός δράσης αυτής της τεχνικής παραμένει άγνωστος. Παρά τις πολλές κλινικές μελέτες, τα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με πιεστικός επίδεσμο είναι ασαφή. Παρά τα ασαφή αποδεικτικά στοιχεία για την αποτελεσματικότητα, η απλότητα της μεθόδου και οι  περιορισμένες παρενέργειες της, μας αποτρέπουν στο να την απορίψουμε.