Είναι θεραπευτικές μέθοδοι, που χρησιμοποιούν τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες – κρύο (κρυοθεραπεία) ή τις υψηλές θερμοκρασίες – ζέστη (διαθερμία) για να καταστρέψουν παθολογικούς ιστούς και κύτταρα.

 Εφαρμόζονται από τον έμπειρο δερματολόγο, ανάλογα πάντα με την περίπτωση, για την καταστροφή:

​

• Καλοήθων βλαβών του δέρματος όπως μυρμηκιές, θηλώματα, σμηγματορροικές υπερκερατώσεις, κονδυλώματα, πανάδες, χηλοειδή κ.α.

• Προκαρκινικών καταστάσεων όπως π.χ. ακτινικές υπερκερατώσεις.

 

Είναι γενικά, πολύ καλά ανεκτές θεραπευτικές μέθοδοι και δεν απαιτείται κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία.

Μπορεί να προηγηθεί η χρήση τοπικού αναισθητικού μέσου.

Στις πιθανές παρενέργειες (εκτός του τοπικού προσωρινού ερεθισμού), έπειτα από την κρυοπηξία, μπορεί να δημιουργηθεί υπό-ή – υπερμελάχρωση (λευκή ή καφέ κηλίδα), που όμως με την ορθή χρήση της θεραπείας περιορίζεται στην ελάχιστη πιθανότητα.