Καρκίνος του δέρματος

 

  Υπό τον όρο « καρκίνος του δέρματος " συνοψίζεται μια ποικιλία διαφορετικών τύπων δερματικού καρκίνου. Ο πιο επίφοβος είναι ο μαύρος καρκίνος του δέρματος , το κακόηθες μελάνωμα . Το μελάνωμα προσβάλλει όλες τις ηλικίες και είναι υπεύθυνο για το μεγαλύτερο μέρος των θανάτων μεταξύ όλων των καρκίνων του δέρματος. Πολύ πιο συχνοί είναι οι λευκοί καρκίνοι του δέρματος, το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα, το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα και τα προδρόμα στάδια του, και εμφανίζονται κυρίως στους ηλικιωμένους . Επιπλέον, υπάρχουν και άλλες πολύ σπάνιες μορφές καρκίνου του δέρματος. Άλλες κακοήθεις αλλαγές στο δέρμα μπορεί να αντιπροσωπεύουν δερματικές μεταστάσεις καρκίνων των εσωτερικών οργάνων. Έτσι, μια αλλαγή στο δέρμα μπορεί να οδηγήσει στη διάγνωση ενός μέχρι τώρα άγνωστου μεταστατικού καρκίνου.

 

 Βασικοκυτταρικό - Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα

 

  Ως λευκοί καρκίνοι του δέρματος συνοψίζονται τα βασικοκυτταρικά και τα ακανθοκυτταρικά καρκινώματα. Αμφότεροι τύποι κατάγονται από κύτταρα της ανώτερης στοιβάδας του δέρματος την επιδερμίδα.

Το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα είναι συχνό νόσημα των ηλικιωμένων ανδρών. Αλλά και οι γυναίκες και οι νέοι μπορούν να το εμφανίσουν. Εμφανίζεται στη γέφυρα της μύτης και στο υπόλοιπο πρόσωπο. Ένας υπότυπος, το επιφανειακό βασικοκυτταρικό καρκίνωμα εμφανί...ζεται συχνά στον κορμό. Το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα αναπτύσσεται αργά, καταστρέφοντας τους υγιείς ιστούς, αλλά δεν κάνει μεταστάσεις, σε άλλα όργανα. . Είναι ένας λαμπερός όζος στο χρώμα του δέρματος, με ευρυαγγείες και περιβάλλεται από πολύ μικρά μαργαριταροειδή οζίδια. Μερικές φορές στο κέντρο δημιουργεί έλκος που αιμορραγεί. Η θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση.

Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα είναι επίσης μια ασθένεια των ηλικιωμένων ανθρώπων μετά από πολλά χρόνια έκθεση στον ήλιο, και εμφανίζεται στα ιδιαίτερα ηλιοεκτεθειμένα σημεία του πρόσωπου: στα αυτιά, στα κάτω βλέφαρα, στο κάτω χείλος, στο τριχωτό της κεφαλής σε ηλικιωμένους που έχουν χάσει τα μαλλιά τους. Οι προκαρκινικές βλάβες του ονομάζονται ακτινικές υπερκερατώσεις. Είναι επίπεδες, κοκκινωπές βλάβες που ξεφλουδίζουν και προκαλούν ήπια φαγούρα. Κατά τη μετάβαση σε καρκίνωμα παχαίνουν, παίρνουν οζώδη μορφή, και αιμορραγούν. Η θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση. Σε αντίθεση με το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα μπορεί (εξαιρετικά σπάνια) μέσω της λεμφικής οδού να κάνει μεταστάσεις σε απομακρυσμένα όργανα. Ωστόσο, εφόσον ανιχνευτεί νωρίς θεραπεύεται πλήρως με την αφαίρεση.

 

 Κακόηθες μελάνωμα

 

  Το κακόηθες μελάνωμα (μαύρος καρκίνος του δέρματος) προέρχεται από τα χρωστικά κύτταρα του δέρματος. Κατά συνέπεια, το χρώμα είναι συνήθως μαύρο, αλλά υπάρχουν επίσης ανοιχτόχρωμες παραλλαγές (αμελανωτικό μελάνωμα), τα οποία είναι ιδιαιτέρως δύσκολο να ανιχνευθούν. Τα περισσότερα μελανώματα αναπτύσσονται στον κορμό και στα άκρα, μερικές φορές από προ-υπάρχουσες κρεατοελιές, μερικές φορές εκ νέου. Μπορεί ακόμα να εμφανισθούν στο πρόσωπο (ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους), στα νύχια, πέλματα, στους βλεννογόνους, στα μάτια. Οι άνδρες και οι γυναίκες προσβάλλονται εξίσου, συχνά μεταξύ 50 και 60 ετών. Ωστόσο, το μελάνωμα εμφανίζεται επίσης σε νέους ηλικίας 16 ετών και άνω. Η επικινδυνότητα αυξάνεται ανάλογα με το πάχος όγκου. Αυτό μετριέται στο ιστολογικό παρασκεύασμα. Σε λεπτά μελανώματα με πάχος όγκου λιγότερο από 1 mm, ο κίνδυνος μετάστασης είναι χαμηλός. Σε παχιά μελάνωμα πάνω από 4 mm από την άλλη, υπάρχει υψηλός κίνδυνος μετάστασης. Σήμερα, τα περισσότερα μελανώματα ευτυχώς διαγγινώσκονται έγκαιρα και με τον τρόπο αυτό απομακρύνονται με ένα μικρό πάχος όγκου. Περίπου 85% των ασθενών με μελάνωμα θεραπεύονται με την πρώτη αφαίρεση.